bir acı aşk hikayesi
tozlu rafların ardından
yok olan sadece anılar değil
bir okadar da
açılımlar sönük şimdi



bir gönül’ün
tümden yıkılışı benimkisi
o gönül ki
yeniden tetiklenir mi bilmem ki
sahi;
kutlanırmı bir daha
istem dışı alışkanlıklarımın seromonisi
bu belki ;
izbe hayatımın son beklentisi
yada;
gündönümümün son arzusu



içimde bir koşturmaca
belli değil
hangisi gidici
hangisi kalıcı
o sahte mutluluklar peşimde yine
peşimde gavuru
zil delisi



bu devirde trajı komik
bir garip şansızlık
bu trendin zamansız inişi
er kişi
hatun kişi
trajı komik
anılırmı pişkin ölümler rahmetle
her biri
çilekeş ruhumun birer uzantısı



şimdi yine hotorejen unsurlar
yokluyor beni
kahrolmuşluğun
mangal partisi yokluyor
uykularımı kaçırıyor
anofel sivri sineğin vızıltısı



yetmiyor yıldızları toplamak
ayni kefeye
yetmiyor kıssadan
hisse almanın paritesi
şöyle bir dönüp geri baktığımda
nelerimi heba etmişim meğer
uzuyorda uzuyor
kabarık listesi



geçmiyor sağır dilsiz bir ömür nefretle
okunmuyor hissetmeden seceresi
gidenler kayıplara karışmılar ki aramıyorlar
kalanlara başsağlığı diliyor birisi
işte bir acı aşk hikayesi
sonu belli başından
lakin;
konamıyor bir türlü gerekçesi