Bazen öyle bir an gelir ki; dilinin söyleyemediğini,gözyaşların söyler.

Her bir yazdığım sözcük çaresizliğimin diliydi...

Diyemedim!



Gurbet acıdır,
Yüreğime ağır gelir,
Dayanılmazdır,
Zor bir imtihandır,

Sevmek bir ömürdür,
Aşk bir hayaldir,
Desem de,
Seviyorum diyemedim,

Ben uzak diyarların yolcusu,
Ardından bakarken,
Aşkımla savaşırken,
Gitme kal diyemedim,

Yalnız dünyamda ağlarken,
Konuşacak onca şey varken,
Susarak unutmaya çabalarken,
İnan ki;
Her şeyden daha zordu,
Sevmek, sevilmek,


Damla damla eridiğim,
Sızısıydı vicdanımın,
Ciğerim yanarken,
Akıp giden bendim,

Ilık bir özlemle özlerken,
Seni düşlerime koymuştum,
Her düşte ayrı bir masaldın,
Sen gülerken,
Çoktan yazmıştım seni yüreğime,
Ayrılık kaderimmiş meğerse,
Ben yalancı baharın gülü,

Dikenlerim sinemde,
Çıkmaz sokakların karanlığında,
Hayallerin düş kırıklığında,
Masalların yazılmayışında,
Bilinmeyen bir bende,
Sensizliğin acısında,

Ben kendime gidiyorum,
Ben bendeyim,
Sende gelme artık,
İstemem,
Bu kadar alışmışken,

Gidiyorum,
Senin olmadığın dünyaya,
Senin olmadığın düşlere,
Senin olmadığın aşklara,
...