GÜYA ...
Gezdiğimiz yollarda ,
Kokunu duyacaktım güya . Hiç geçmemişsin bu sokaktan , Hislerim çıkmaz sokakta gelde çıkart çıkartabiliyorsan ... Herhangi bir kadın , Seni anımsatacak sandım güya . Gülüşün farklı öpüşün tatlı kokun manolya , Hadi şimdi hisset hissedebiliyorsan ... Adını duyduğumda , Yutkunmayı öğrenecektim güya . Boğazımda düğümlenir içtiğim su bile , Bir kerede olsa yutkun yutkunabiliyorsan ... Kâğıt kalem ile şiir olmaz , Yazmak için sen gerekmişsin güya . Hislerim durgun gönlüm ise yorgun , Yüreğimde sen duy duyabiliyorsan ... Yaprak gibi savrulurken oradan oraya , Gizlice rüzgârına katılacaktım güya . Başladı yağmur . Dindi fırtına . Islandı bedenim . Toprak kokusuyla doldu genizlerim . Her nefesimde sen , Son nefesim ol olabiliyorsan ... Mutlu AKÇA |
Beğendim…
Şiir yüce bir duygu...
....................................Saygı ve selamlar.