3
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
1139
Okunma
Gezdiğimiz yollarda ,
Kokunu duyacaktım güya .
Hiç geçmemişsin bu sokaktan ,
Hislerim çıkmaz sokakta gelde çıkart çıkartabiliyorsan ...
Herhangi bir kadın ,
Seni anımsatacak sandım güya .
Gülüşün farklı öpüşün tatlı kokun manolya ,
Hadi şimdi hisset hissedebiliyorsan ...
Adını duyduğumda ,
Yutkunmayı öğrenecektim güya .
Boğazımda düğümlenir içtiğim su bile ,
Bir kerede olsa yutkun yutkunabiliyorsan ...
Kâğıt kalem ile şiir olmaz ,
Yazmak için sen gerekmişsin güya .
Hislerim durgun gönlüm ise yorgun ,
Yüreğimde sen duy duyabiliyorsan ...
Yaprak gibi savrulurken oradan oraya ,
Gizlice rüzgârına katılacaktım güya .
Başladı yağmur .
Dindi fırtına .
Islandı bedenim .
Toprak kokusuyla doldu genizlerim .
Her nefesimde sen ,
Son nefesim ol olabiliyorsan ...
Mutlu AKÇA
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
