çünkü
ne gidendir dönen
ne de dönen gitmiştir bir yere..

Sonra ne mi oldu
Bir mısra derinliğinde
Sırı çözüldü aynaların
Sensiz bütün anlardan sonra
Bir parantez açıp içime
Bütün günlerime
Ve gecelerime
BırAktığın küçük bir soluk
Çarptı aklıma.
Kapattım parantezi
Hepsi bu..

Eski sevdalardı
Tutanaksız
İfadelerde yer verilen
Gözlerine ki
Sanıkların şimdi serbest
Bırakıldığı
Bir suçtur varlığın
Yüreğimde..

Merdiven korkuluklarına
Bir parmak izi bırakıp,
Hiç öpmediğim
Dudaklarının izinde
Şahit tutuyorum
Duygularımı ki
Saf sevda değilmiydi bu
Yüreğimi dize getiren
Islak yamaçlarında..

Aynaların
Su damlayan izlerinde
Bulunamayan
Îyot mu bulaşıyor
Ve
Yine aramızda
Õyle ya göğüs kafesinden
Kurtulan
Bir dalga daha çarpıyor
Benim dili bozuk
Devrik kayalarıma
O bildiğin akşam alacalarıma..

Ve benki sevgilim
Olmayan sevgili;
Taşların
Kum dilini
Bildiğini sanmıyorum
Harç yetiyor çünkü
Donup kalmalarına ki
Ömürleri ne kadarsa o kadar
Mezatsız ölüyor gerçek
Sevdalar..

Uykusu kaçıyor bebeklerine
Gözlerimin
Kaçıyor içine
Martılar, güvercinler
Kargalar
ahh içini yerim derimde
Islanır dilim
Yüreğimin üstünde
Nabzı atarken bir serçenin..

Ve herneyse...
Senden yana dönüp yatsam
Bu bir suç
Bu bir suç ki
Yinede önce sana
Sonra sola dönüyorum
Avuç içlerim duvarda
Kahramansız bir masalda
Yazılmış lisanı bilinmeyen
Eksik bir lehçe varlığın ki
Ne vakit bir taşa çarpsa
Yarılıyor yüreği/M..



(...)