Uyurken yalnız değilim!....Saçımdaki beyazları, sanmayasın kardır, Beni ak hale getirenler, sendeki efkardır, Dünya dolaşsam, benzer Leyla’mı vardır... Yastığa sarıldım, uyurken yalnız değilim... Aniden buldum aşkını, düşürdün derde, Dünya bom boştu bana, kaldırdın perde, Aşk Mecnun’larının, hani cevabı nerede, Yastığa sarıldım, uyurken yalnız değilim... Seni ceylanım olarak, hep hayale kattım, Kafamda tek düşüncesin, onunla yattım, Diğer düşünceleri hızla kafamdan attım, Yastığa sarıldım, uyurken yalnız değilim... Dayanmaya mecal mi var, hal bırakmadın, Ellerimi saracağım, narin bel bırakmadın, Tüm bahçeleri talan ettin, gül bırakmadın, Yastığa sarıldım, uyurken yalnız değilim... Yaşanmış anların anıları, bütün hikayeler, Seninle ilgili dolu kokular, gülümsemeler, Tekrar yaşayacağım, ev kadını neredeler, Yastığa sarıldım, uyurken yalnız değilim... Her sabah, yavru ceylan gibi uyanıyorsun, Ben zordayım, ayrılığa nasıl katlanıyorsun, Yoksa beni de, koleksiyonuna katıyorsun, Yastığa sarıldım, uyurken yalnız değilim... Kendini görmüyorsun, tekrar yaşıyorsun, Böyle beklememiştim, haddini aşıyorsun, Geri dön, dememe, tepkilerle şaşıyorsun, Yastığa sarıldım, uyurken yalnız değilim... Veysel Kimene Sevda Şairi (Kemal Yenice) © Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. |