Az Kaldı
Gözyaşları akarak dönüşecek bir sele
Umudu karışacak zamansız esen yele Yakında kapanacak bitmeyen tüm mesele Kansızları köşeye kıstırmama az kaldı İdam ipini çekip astırmama az kaldı Uzanıyor her yere soysuzların elleri Birgün nalına vurur birgün mıha telleri Etrafımda papağan oldu dönen dilleri Çok çıkan seslerini kestirmeme az kaldı Dünyalara bir ömür küstürmeme az kaldı Hesabını verecek dünya denen bu yerde Gizli kapaklı olmaz açılacak tüm perde Göz açtırmayacağım kesinlikle namerde Yaptığı her bir şeyi kusturmama az kaldı Fare gibi pusturup susturmama az kaldı Otuz ekim ikibinonbeş Yakuphan Kılınç |