1
Yorum
15
Beğeni
5,0
Puan
1199
Okunma
Seni nasil özledim İzmir’im.
Hasretin öyle çörekleniyor ki şu aciz yüreğime.
Koşup gitmek istiyorum ansızın sana, mutluluğuma.
Aklım duruyor sanki inan bana.
Zamanı durdurup denizinin kokusunu çekmek, doyasıya izlemek geçiyor seni içimden.
Sakın küsme bana!
Seni değişmedim hiçbir şehire.
Belki kırılır şu zincirler birgün.
Bazen dertleşir, ağlar bazen de güleriz senin körfezini izlerken.
Güneşi beraberce doğup batırırız değil mi?
Ne dersin biter mi bu hasret biter mi birgün ?
5.0
100% (10)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz