BekleBen ki bir kelebeğin ’yarına’ hayaliyim Sen kimsesiz gönlüme tayin olmuş bir kadı Ben hicranın kayyumu yalnızlığın diliyim Sen idam sehpasında mahkumun son muradı Ben Şubatsız üşüyen Temmuzsuz yanan garip Sen dört mevsim misali bakıyorsun gözüme Ben dünyayı geceden ibaret sanan garip Sen ise gökkuşağı dokuyorsun gözüme Şimdi söyle hangimiz gitmeli bu şehirden Hangimiz arkasında gizlenir aydınlığın Ya da sana münhasır yazılan her şiirden Hangimiz toplayacak umudu yığın yığın Nerede açar solar gelincik cancağızım Yine kar görünmüyor bu yıl umut dağında Yine bildik nağmeler çalacak gönül sazım Beyaz gül türküleri Nilüfer yatağında Sanma ki yağmur ile gelir gider baharlar Sanma ki Kardelenler birtek dağlarda açar Baharın da nicedir beklediği bahar var Papatyalarsa en çok bir mahzun yar’da açar Sen hüzünlü gecenin mutsuz mahçub hilali Ben senin mehtabına sinmiş nazır bir dağım Hala anlamadıysan bendeki bu ahvali Bir sonraki şiirde mutlak anlatacağım Faruk ATLI |