Be GülümGittiğin günden beri gelir diye beklerken Solmuş çiçekler açtı, nerde kaldın be gülüm? Sana hasta şu kalbim heyecandan teklerken Kapanmaz yara açtı, nerde kaldın be gülüm Dört mevsim on iki ay, gece gündüz hesapla İçimdeki yangını söndürdüm hep serapla Yürek teselli bulsa geçiyor ıstırapla Bir ömür gelip geçti nerde kaldın be gülüm Küskünler barıştı bak, edilen onca sözden Yazın sonu bellidir göz kırpar kışa güzden Gürledi gökte bulut şimşek bahsetti bizden Yedi renk ışık saçtı nerde kaldın be gülüm Kırıldı tüm aynalar göstermiyor yüzümü Duvardaki resminden ayırmadım gözümü Bu ayrılık sınarken körükledi közümü Külüm savrulup uçtu, nerde kaldın be gülüm Kafkasi de aklına, bir an gelse olmaz mı? Düğümlense sözlerin, gözün yaşla dolmaz mı? Gönlünde g/iz olanı arayıp da bulmaz mı? Hayatın tadı kaçtı, nerde kaldın be gülüm Osman Onuktav Kafkasi 16/10/2018 , |
Kalemin susmasın
__________________________Selamlar