YÜREK CEZAM (347.)
Bu gün yine yalnızım karanlık dünyam benim
Yüküm keder ve elem huzursuz içim benim Geceler soğuk puslu umutsuz yarınlarım Korkutuyor beni bu hasretten doğan zulüm Çırpınıp dirensen de tek başına olmuyor Zorlayıp itilerek bir yere varılmıyor Suçum sevmekmiş benim bir anlam veremedim Yarınlarım yok artık kapandı umut kapım Bu sevdanın izleri derin mi derin bende Hep suçlu bulunan ben suskunluklar da bende Her zaman sen haklıydın hiç hak olmadı bende Kestin yürek cezamı aşkı bitirdin bende Fatma Ayten Özgün |