Dolandım da döndüm Şirin misali… Karşımda bir ala dağ… Yüreğim yangında. Şu kavrulan yüreğimin içindeki koru Kim körükler.. Bir bilsem Ya da Şu yanan göğsüme akan gözyaşları Neden serinletmez beni de Daha bir yakar. Bir bilsem Bunca bilinmezlik içinde Sarsılmadan yaşamak nasıl mümkün... Bir bilsem... Şu akıp giden Yeşilırmak’la söyleşsem... Sorsam ona aşkın sırrı nerde; Vuslat mı korur aşkı Vedalar mı sever sevdayı... Sorsam. Öğrensem bunca yüzyılın sırrını. Bilsem, Ah bir bilsem de Yansam korumla bin kere. Ruhumla Etimle Terimle Kanımla Sevdam diye haykırsam Dağlara dağlara… Duysa Ferhat. İnlese şu nazlı Taşova, Seyretse yayladan Borabay Ve… Ağlasa Amasya Aşka, Sevdaya, Kavuşamayanlara.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Ağlasa Amasya şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Ağlasa Amasya şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
ağlıyordur Amasya ve utanıyordur yüzlerce yıldır kavuşamayan sevdalılarına
hüzünlü ve yangılı dizelerinle Borabay da gölle güneşin buluşmasını ağaçların onlara hayranlıkla bakışını hatırladım memleketim sızı oldu içimde yüreğinden hüzün uzak dursun...sevgilerimle
Yüce dağlar yüce dağlar Yol vermiyor yüce dağlar Yüreciğe bir kor düştü Tepeden tırnağa dağlar
Bir can aağlar bir can ağlar Kalem ağlar ferman ağlar Felek örmüş öreceğin Çözülmüyor yaman ağlar
YİNE DAMARDAN BİR SESLENİŞ SESLENİŞİN ÖTESİNDE HER ZAMANKİNDEN DAHA GÜR BİR ÇIĞLIK DUYULDU DERİNDEN DERİNDEN.BU ÇIĞLIĞA VE AŞKA,SEVDAYA,KAVUŞAMAYANLARA DEĞİL AMASYA 18 BİN ALEM AĞLAR.TEBRİKLER KALEME SABIRALR KOR DÜŞEN BÜTÜN YÜREKLERE. YİNE MÜTHİŞTİ.SAYGILA R HOCAM.
Bilsem, Ah bir bilsem de Yansam korumla bin kere. Ruhumla Etimle Terimle Kanımla Sevdam diye haykırsam Dağlara dağlara… Duysa Ferhat. İnlese şu nazlı Taşova, Seyretse yayladan Borabay Ve… Ağlasa Amasya Aşka, Sevdaya, Kavuşamayanlara. Yaaa bir bilseniz beni nerelere götürdünüz. Amasya deyince ,suluova gelir aklımada kalbin durmaz yerinde çarpar çarpar ama ne yazık ki çarpıntıyı duyacak kalmadı genede duyar diyorum. Hele birde serap yazınca ondan kalan tek emanetimin adıdırda. Tebrikler. Sayğılarımla.
ağlıyordur Amasya
ve utanıyordur
yüzlerce yıldır kavuşamayan sevdalılarına
hüzünlü ve yangılı dizelerinle
Borabay da gölle güneşin buluşmasını
ağaçların onlara hayranlıkla bakışını hatırladım
memleketim sızı oldu içimde
yüreğinden hüzün uzak dursun...sevgilerimle