YÜREĞİM (335.)
Sen gittin ne ismin kaldı ne cismin
Bir adın birde sevdan kaldı yüreğim de Uzaklığı bahane ettin hep Beni sevdiğini söyleyemeden gittin İsteseydin yollardın yüreğime sevgini Yasakları oynadım tek başıma yıllarca Yüreğime gömdüm tüm acıları mı Hani acılarımız hep aynı değilmiydi Sen anlamazsan kim anlar beni sevgili Baharlar hiç uğramaz oldular yanıma Uzak durdular benden nedense Hep kışları yaşadım soğuk ve karanlık Çoban yıldızımdın hani hiç sönmeyen Hiç acımadın gözyaşlarıma hep ağlattın Ne yaptıysam vazgeçiremedim kendimi Bir yangın yerine döndü yüreğim Fatma Ayten Özgün |