İntihar ve Ölüm
Tek umut kalmamış bende
Sözün bittiği o yerdeyim Canım bile acımaz olmuş Yeni farkına vardım bunun Ölüm ile kucaklaşmam gerek. Manası kalmamış tüm sözlerin Bakışları donuk olmuş gözlerin Duyuyorum yaklaşan ölümü Çok acı, yaşamın bu son bölümü. Çocukluk yıllarımı düşündüm Tam yarım asır geride kalmış Ruhuma ilaçtı düşündüğüm o an İntihar etmek en keskin ilaç oldu. Zaman aktıkça yakıyor ruhumu Zehir idi sanki yaşamın her anı Anılarıma baktım; alnım çok açıktı Dostlara baktım; çok kaypaktı Ölümden gayri yok artık başka çözüm. Tüm sorunların çözümü topraktır Selimler, toprağa düşen yapraktır "Cahilce ölmüş!" desin duyarsızlar Sanki ölmeyecek mi, kara aydınlar!.. Gözleri kapalı gidiyorum toğrağa Aydınlarınsa gözü arkada kalacak Dünya üzerinde kalacak aydınların "Affet ne olursun, benim canım annem!.." |
güzel anlatım.derin manalar
tebrikler