ZEYNEBİM.Şiirin hikayesini görmek için tıklayın ÖLMEK ÜZERE OLAN HASTA BİR ÇOCUĞA ATFEN YAZDIM.TAM DA O GÜN DOĞUM GÜNÜMDÜ,
Annenin kucağına verince Allah seni, Nasıl mutlu oldular bilemezsin Zeynebim. Işıl ışıl gözlerin parlayınca onlara, Ordaki mutluluğu göremezsin Zeynebim. Küçücüktün , büyüdün yoldaş oldun onlara, Sen yokken bakarlardı uzaktaki yollara. Güvercinler konarken bahçedeki dallara Ordaki mutluluğu göremazsin Zeynebim. Koş, oyna,kahkaha at yaşamak senin hakkın. O güzel gözlerinle,annene şöyle baktın. O’ nun mutluluğuna bir daha sevinç kattın. Öyle mutlu oldu ki bilemezsin Zeynebim. İnşallah güzel günler bekliyor yolda seni. Hayata sıkı tutun,üzme sakın anneni. Çevirme gözlerini o karanlık yollara, Gidemezsin Zeynebim, gidemezsin Zeynebim. Süzan Ürüt ÇELİK EMKLİ ÖĞRT.15.08.2018 |
İşte şair olmak bu. Olsa gerek
Bir baskası in duygusunu hissedip yaşamak
Rabbım yarınlarımız olan çocuklarımızın umudunu karartmasın
Eyvallah