Varlıkla Yokluk arasındaSeni yazmak sevdanı yazmak Ağır bir yükle ağrı ya tırmanmak gibi Her adımda ağırlığın çöküyor Yokluk oluyorsun sona her varışımda Boş kovanın içimde Uçurum kenarında kalıyorum Yankılar sert kayalar gibi çarpıyor tenime Titrek bakışlarım bir dal arıyor Boşluğa akarken ruhum Göç vaktinden önce yola düşen bir turna Kanat uzatıyor Yüreğimi alıyor /ben düşüyorum Ana rahmine yeni düşen cenin gibi Can arıyorum Haykırıyorum /çığlıklarımın çaresizliği Yırtıyor geceyi /yıldızlar ağlıyor Bütün masum düşlerim İpe çekiyor kendini Saçları iki belikli kız düşüyor gözlerime Dudaklarında tebessüm elinde kırmızı karanfil Gel diyor usulca Ölen çocukluğumda yeniden doğmaya gidiyorum Hadi şimdi çal yokluğumu varlığım sen de kalsın göm kuytu bir köşeye şev |
Sustum..okudum...ve kutladım yorumsuzum...
Sevgiyle.