Heycan
Bir gün öncesi komik bir tablo yüzüne
Çizgilerin ark güldükçe yemyeşil Ne anılar yetişti içinde Soy/adın gibi Yüksek feri... Boşaltılan bir odada gözleri açık bir adam Dokundukça titriyordu hekimin elleri Yeni göreve başlamış besbelli Sevdiklerimi bir bir alıp götürüyor Lanet olası şu kalp krizi Tütmeyen bir baca Kurur bahçe Bir eşekten düşme hikayesini yazmıştım Bu gün de son güle güle Ali Amca Güzel şeyler düşünmek lazım yaşarken Yaşatmak korumak sevda aşk emek adına Oysa ki ne çok üzdüler bizi ne çok Hoyrat düşünenler Kaç ok sapladılar kalbimize kaç ok Ki hala yaşıyoruz yaşayacağız yaşatacağız Ve katlanacağız sevdiklerimiz için Ne önemi var yaşın veya gözyaşının Aynı duygularla kalpten kalbe bağlıysan Bir ömürse adı Kendini görmeye gelir kendini Reddeder çalan telefonu bile bile (Biraz güzel şeyler yaz lütfen şair, Ne zaman çıkacak "Yüzde Yüz Kırmızı") Bu gün ne kadar çok kullandı o çocuk Ve bir harfi bana... Bir masa sular çekilmişti sarı yaza doğru Biz köşeye mavi ve siyah bir de pembe An hep böyle olsa böyle Bir salıncak bir de siyah beyaz heyecan İki imzalı kitap bir taç Bir çocuğu gülümsetmek gülümser olmak Tutmak elinden yürümek meydanda Korkmadan Tanrı benim için çalıştı derken içgüdüm Ya o ilgi ya o ilgi insanlığa dair halk Kaç köprüden geçmek bu Ana/yoldan uğurlamak kilo almak Siyah gözlük gülümseyen üç yüz Bir ömür yüzde yüz... (Yaşıyorsan yaşatacaksın sevemez ölüler) |
Bir de düşündüklerinizi gözlerimiz okumasınlar diye..
Şiiri içimizde yaşarız bazen tüm çıplaklığı ile. İlham da en çok yolda gelir nedense.
Güzeldi şiiriniz saygılarımla şair.