UNUTTUM KENDİMİ.
Her günüm bir çile bitti umutlar
Gülmek elde değil gözüm unuttum Başımda dönüyor kara bulutlar Hep kışı yaşadım yazım unuttum Yaşım küçük iken düştüm yollara Heybemde azığım doydum yıllara Savurdu yel beni düştüm yerlere Susturuldu dilim sözüm unuttum Bazen şiir yazar türkü söylerdim Dostla arkadaşla gönül eğlerdim Gönül feryat deder hemen ağlardım Duvarda asılı sazım unuttum Böyle yaşamaktan kurtulmak çâre Yüreğim yaralı hep pâre pâre Benden selam olsun ahbap’ı yâre Küllerim savruldu közüm unuttum Vahap der kadere hep isyan ettim Anıları yazdım derde dert kattım Uyku tutmaz oldu kâbusla yattım Yürüdüğüm yolda izim unuttum... Vahap Ünsal. 9/9/2018 bu naçizane şiirimi seslendirip yorumlayan çok değerli Dr şair ve yorumcu funda sağlam Hanımefendiye çok teşekkür ediyorum saygılarımı sunuyorum |