TUT ELLERİMDEN ÜŞÜYORUM
Yeter gayrı bu kadar naz
Düşüyorum tut elimden Yastık diken yorgan ayaz Üşüyorum tut elimden Yıllar geçti deme dündü Gözlerimin feri söndü Kuşlar bile geri döndü Üşüyorum tut elimden Güller içinde har gibi Geziyorum bi- zar gibi Sensiz dünya hep dar gibi Üşüyorum tut elimden Neyleyim bahar yazları Vermez hiç biri hazları Sustu bak aşkın sazları Üşüyorum tut elimden Hazan vurdu kırık dalım Sığ sularda battı salım Yüküm sevda ben hamalım Üşüyorum tut elimden Her gece düşüme gelsen Razıyım uykumu bölsen Sevim’le beraber gülsen Üşüyorum tut elimden Sevim GÜLER |
Gönül dostu;
Şiiriniz anlamıyla anlatımıyla güzelce yerini bulmuş...
Kaleminize ve şiirinize sağlık...
………….………………. Saygı ve Selamlar…