AYAKLARIMI SANA GÖNDERİYORUMBu sabah ayaklarımı sana gönderiyorum Bedenim evde kalsın istedim Yorgun gözlerimi görme Titreyen ellerime dokunma Düşsel karmaşam,telaşım var Her bir düzlem sana çıkıyor Her yatay doğru bizde mıh gibi kalıyor Kareler,üçgenler daireler çiziyorum Ortada bir nokta ben oluyorum Şekiller büyüyor.. çeşit çeşit Kapsama alanındayım Bir büyüyor,bir küçülüyorum Bu sabah ayaklarımı sana gönderiyorum Çok uzun yollar yürüyecekler O yüzden topuklu ayakkabı giydiremedim Yalın ayak sessiz ve telaşlı Tepeden tırnağa amâde Parmak uçlarımda sen varsın... ayşe yayman |
Yine farklı ve yine şiirin altında senin imzan..
Yürekten kutlarım bu kalemi sonsuz saygımla arkadaşım...