YA EL SALLA YA GÜL ATÇölde yağmur olsam,düşmem bir damla Namerdin avcuna değip akmadım….. Olsa da sohbetim cahille hamla Haddimden öteye geçip sarkmadım….. Güneşten çekindim gölgeye kaçtım Varsa verdim,verirkende muhtaçtım Gelene kalbimi kolumu açtım Gidenin ardından durup bakmadım….. Yollar sarpa sardı yorduğu oldu Zamanın zınk diye,durduğu oldu Sevdiğim ellerin vurduğu oldu Aldırmadım,hiç kafaya takmadım El eden kim olsa el verdim tuttum Dikeni kokladım gülü kuruttum Yeri geldi varlığımı unuttum Kendimden gayrıya kıyıp yakmadım….. Dönünce yolların yönü mezara Ne desem faydasız yar’a ağyara Bu çilekeş adam bu bahtı kara Dedim ki-mahşere kalsın muradım-….. Kimseye sözüm yok olsamda kırgın Kaç darbe almışım bilmem kaç vurgun Artık iş ciddiye bindi,yoruldum Toprak bana ben toprağa susadım….. 14.09.2018. GÜREL Nezlim |