Akşama niyetlenen güneşin uzanışı
Dondurur suya düşen aksini ağaçların
İç sızlatır yerlerde yaprağın kıvranışı
Al işte bıraktığı bunlar giden baharın

Sessizlik nefesini tutmuş gibi daimi
Bir yorgun kalb ne kadar atarsa büyük kârdır
Etraf eşya ve hava,her şey gayrı samimi
Bu perdenin ardında,mutlaka mücde vardır

Ayrılan iki aşık nasıl ederse veda
Yaprağın ağacından kopuşu aynı fasıl
Artık ne kuşta neşe,ne iç açan bir seda
Sessizlik sere serpe uzanıyor muttasıl

Ne yaman öğütülmek ambarında zamanın
Erimek usul usul eksilmek avuç avuç
İsmini bulamadık esrarlı kahramanın
Durdurursa zamanı,bizim olsun bütün suç

İsterdim hiç çıkmasın,göllere düşen güneş
Ağaçların aksini bir kuş gagası bozar !
Eylül ihtiyarlıkla sanırım ikiz kardeş
Buna da şükür olsun,kar düşmeye zaman var…..

15.09.2018.GÜREL Nezlim