Sözüm kalmadı
Müsade et hayat yoruldum artık
Dağ tepe aşacak dizim kalmadı Eski ben değilim duruldum artık Estiğim yerlerde tozum kalmadı Hayra çıkmıyor ki çoktandır yolum Mahşer yeri sanki, yanıyor solum Çaresiz kalınca bağlandı kolum Feleğe diyecek sözüm kalmadı Pervaneye döndüm onun peşinde Kahru perişan oldum genç yaşımda Hayır görmedim ki hiç bir işinde Sevgi dilenecek yüzüm kalmadı Evvel kazandığı tek savaşıydım Ömrüne ruhuna gönül eşiydim Sönmek bilmeyen sevda ateşiydim Bitti aşk ateşim közüm kalmadı Yürekten sevgimi eliyle biçti O’nu sevmek bana yasaktı suçtu Ben kovaladıkça mutluluk kaçtı Sevda’da sevgide gözüm kalmadı Düzelir mi deyip biraz yokladım Şiir yüreğime sabır ekledim Bugün yarın derken on yıl bekledim Akıl fikir durdu çözüm kalmadı. Sevda Doğan Karakaş |