İnsanı tanımak ne zormuş meğer
Koparmadım gülü şol dikeninden
Yıllar geçip gitti bilmedi değer
Ayırmadım şemi seher yelinden...

Hakkın yarattığı hoştur gönüle
Hep bu gözle baktım ıssız çölüne
Hatıralar bir gün gelir önüne
Kayırmadım şemi girye selinden...

Gurbeti yaşatır hüzün denizi
Solarken çiçekler yakar genizi
Bir gün bulurmuyum kaybolan izi
Doyurmadım şemi şakar dilinden...

İlkbahar sonbahar mevsimler geçti
Ah zaman tırpanı ömrümü biçti
Anladım çölleşen gönül bir hiçti
Dağlamadım şemi tutar elinden...

Ömrü infak ettim kulluk yoluna
Dost dediğin her gün bakar soluna
Gel ey dost konuver gülün dalına
Üflemedim şemi ışır telinden...

Sevinme dünyanın tahtı varına
Kavuşmamız belli değil yarına
Kırılır testi bırakma bahtına
Bilemedim şemi söyler dilinden...

Dindari/Osman Dindar/ist.01.06.2018