SEVDA ATEŞİ KÜL EYLEDİ!..-------------------------------------------------------------Gittiğin yerdeyim ben!.. Yokluğun hüzün kırığı, kan revan kalbim Ararım seni anason kokulu sokaklarda Sararmış eylül akşamlarım ne acı Kuru yaprakların gazeli olurum gecelerde Savrulur ömrümün yağmurlu baharları Bağrıma vurur vutlatın çalınmış kahrı Canımın cananı şimdi sen nerelerdesin?.. Suskun kaldırımlarımda yürüyorum küskün Görmelisin perperişan yalnızlığımı Umut vermez oldu Okyanus’un sessizliği Dün adımlarken kumsalda sensizliği Gözlerimde senin nemin, usumda gülüşlerin Kurhaus’ta oturdum kahvenin acısında Yanmış bir sevdanın selası okundu uzaklarda... İkindi kuşları gitti selamsız, sabahsız, vefasız Neyleyeyim ben bu hayatı yoksan eğer Namluya sürülmüş domdom kurşunu anlımda Tam da on iki eylül sancısı durur önümde Karartılmış hayatların hikayesi deli ederken Sehpalarda şehadet şerbeti içti ülküler Ki ben senin yangınında sevda ateşi kül eyledi!.. Zafer Direniş … 12 Eylül 2018 Çarşamba 18:00 Lahey |
Duygu yüklü çok güzel bir şiir, yüreğinize sağlık...
Şiir yüce bir duygu...
....................................Saygı ve selamlar.