NE ÇARE
Gecenin soğuk yüzünde üşüyor ellerim
Üşüyor bedenim ve sana emanet yüreğim Deli poyrazlarda dalından savrulmuş Hazanda dökülen yapraklar gibiyim Yere düşmüş ezilmiş,çiğnenmiş Bahardan ümidini kesmiş Bir daha gün doğar mı Yıldızlar parlar mı bilmem Yeminim vardı oysa ki Sevdamın üstüne Kader istediğini vermiyorsa Yemin ne çare Güneşe tapsan da yeni günde Onu sana getirdi diye Uğruna tapınılan bilmiyorsa Tapmak ne çare Uykusuz kalıyorsan geceler boyu Ve düşlüyorsan en güzel sonu Düşüne düşmeyi istemiyorsa Düşlemek ne çare,düşlemesen ne çare Yanıyorsan ateşte yanan kor misali Özlüyorsan hem de çılgınlar gibi Özlenen anlamıyorsa Yanmak ne çare,sönmek ne çare Aynadaki aksini tanımıyorsan artık Gözlerin küsmüşse geleceğe Yüzün gülmeyi haram etmişse kendine Ve bir yürek yangını almış başını gitmişse Sevmek ne çare, Aşk odunda yanmak ne çare Nefes almışsın ne çare ,almamışsın ne çare Şükran AY 30/05/2008 |