Adın sevdaydı

Hayallerimdeki kadar güzeldin
Daha otuzu bile görmemiştin
Hep gülümserdin
Geceyi yırtardı gülüşlerin
Bir gece karanlığa hapsoldun
Ve karanlıkta damla damla kayboldun

Adın şiirdi

Şair oldum senden sonra,
Mısralar arasında sarhoş oldum,
Gözlerim yağmura teslim
Yakamozların aydınlattığı bir sahilde
Yudum yudum koca ömrü tükettim

Adın ayrılıktı

Sevemedin bir türlü beni
Hep başkasında oldu kalbin
Susturamadım içimdeki seni
Çırılçıplak teninde yakamozları seyrettim
Yakamozlardan bile güzeldin

Adın hazandı

Tuvale yansımış resimler bile
Seni Kıskanırdı
Aklımdan çıkmazdı gözlerin susardım
Yalnızlığa yazılmıştı bir kere ömrüm
Duymazdı kimse çığlığımı
Kah seni ağlar
Kah seni gülerdim
Sevdalı bir günün gecesinde
Hayalinle sevişirdim

Adın hüzündü

Ruhun yoktu sevişirken,
Cam kırıkları kana bulanırdı
Bir ömürdü oynadığın
İkimizde susardık
Yok yere tükettik ümitleri


Adın Hazindi

Bir gece,
Ayrıldım senden
Sessizce ayrıldı ruhun bedenimden
Yağmura astım umutlarımı
Silininceye kadar
Gözlerimden gözlerinin izi,
Uyumadım, düşlemedim, ağladım

Adın ölümdü

Güneşi bekleyen kardelen gibi
Hep sonsuzluğa gülümsedim
Güneş açtı yamaçlarda
Eriyen karlar dereye
Dere ırmağa karıştı
Aktı sonsuzluğa
Ben gözlerinde açtım...

                                          Murat ÖLMEZ