Aşk; huzur kokar bazen
Güllerin nicesinden de güzel.
Aşk; acı kokar bazen
Evlat acısından da beter.
Sen Aşk kokarsın da kokun acı mı, huzur mu?
İnsan Aşktan yanarken
Cehennem ateşini bile kibrit ateşi gibi gelir
Lakin söndürmeye çalışsa da ne fayda
Bütün okyanus suları yetmez Söndürmeye
Lakin bir sevgi damlası yeter onu dindirmeye
Aşka tutulan insansan eğer
Gecelerin haram, gündüzlerin yalan olur
Rolün mutluluk olur lakin gecen hüzünden bir bahçe
Dikenli bir bahçedir o
İçinde özlem, dert ve keder vardır
Kurtulman için ise onun gülümsemesi yeterlidir.
Sevgi pınarından gelmez aşk apayrıdır
Şarap gibidir ya da sigara
Seni ya güzelleştirir ya da yavaş yavaş bitirir.
Aşkın ne tarafında olduğunu anlamak içinse
Kalbinin Rüzgarları yardımcı olur.
Meltemse o rüzgar
Aşkın güzel mucizelerini getirdiğini anlarsın
Eğer fırtınaysa o
Kaç olabildiğince uzağa
Eğer Çöl rüzgarlarıysa
Dikkat et kurutacaktır bütün kalbinin huzurlu nehirerini
Ya güneş doğar yüreğine için ısınır
Ya da bulutlu bir hava vardır
Güneşi görmek istesen de ne fayda
Ya ay dolunay haliyle gülümser sana
Sen de ona gülümsersin ve sıcacık bir mutluluk getirir huzur getirir sana
Ya da yeniaydır sana
Kapkara eder seni bırak huzuru önünü bile göremezsin.
Aşk böyledir işte
Bazen karmaşık bazen olabildiğince sade
Ya yeniden doğarsın ya da yokolursun…