KALANLAR KALMAYANLARBir rüzgarın hışmıyla uçuştu kiremitler Pencere yere indi,perde duvarda kaldı Hangi dağda yolunu yitirdi vesaitler Umutlar ufuktaki sisli baharda kaldı Hû çekmenin âhiri,harmanında savrulmak İmân inanana has,inkar küffarda kaldı İktiza eder bazen,düşmek için doğrulmak Ayaklar başa çıktı,gurur yukarda kaldı Külfete ülfet olmaz,aksine ısrardayım Ağır bastı acısı,akıl firarda kaldı Etle tırnakta söz mü,öyle uzaklardayım Bedenim yere düştü,yüreğim yar’da kaldı Mecnun çölde kayboldu,leylanın haberi yok Aşığın sözü senet,ahtı ikrarda kaldı Keremin bedduası,hiç yatacak yeri yok Aslının babasının,yüreği darda kaldı Gördüm ki Erciyesin karı erimiş akmış Göç eden hatıralar başka civarda kaldı Ölüm parmak ucunda,vuslat epey uzakmış Bitişi başlangıcı yolun,mezarda kaldı 08.09.2018.GÜREL Nezlim |
Kalemin susmasın
___________________________________Selamlar