Seni İlk Gördüğüm Gün
seni ilk gördüğüm gün
kar yağıyordu dostlukların üstüne dur-duraksız bütün garnizonlardan kar yağıyordu bana doğru uzak uğursuz ukalâ sivil şarlatanlardan her kuşla konuşacak kadar yalnızdım seni ilk gördüğüm gün sivas ili’nde şairler, offf dersim ili’nde şarkılar yakılıyordu bulutlara bakarak kederlenenler ardı ardına yıkılıyordu seni ilk gördüğüm gün kalbinde gül gezdirene kimse selâm vermiyordu bir bilmezlik, bir aymazlık dolaşıyordu halkın kurutulan damarlarında küme küme görgüsüzlük, gaddarlık seni ilk gördüğüm gün -ecelsiz ölümlerle- aşk’ı kanatıyordu |
İçten duyarlı yüreğinizi ve güzel kaleminizi kutları…
Şiir sev, şiir yaz, şiir oku...
...................................... Saygı ve selamla.