KAL DEDİ BANAKAL DEDİ BANA! Gönül bağım tarumar kurumuş bütün güller Arılarım firarda petek bal dedi bana Boyun büker çiçekler ötmez oldu bülbüller Mızrabım ele gelmez sazım çal dedi bana vuslat olmaz bilirim kara yazılmış yazım Cümle alem anlar da zalime geçmez sözüm Gurbet beni çağırır yollara bakar gözüm Giderim bu diyardan gönül kal dedi bana Arada engeller var gelse rüyamı açsam Yıldızları toplasam canın başından saçsam Yar bir haber yollasa alsam terkime kaçsam Yollar toz duman olmuş atım nal dedi bana Dayanılmaz gündeyim hasret karıştı kana Ayrılık ızdıraptır gittiğinden bu yana Geceler bitmek bilmez uyku haram bu cana Dedim niye gelmedin yârim hal dedi bana Dedim yanağın baldan bir buse alayım mı? Yüreğin müebbetim gelip te kalayım mı? Saçların çağlayanım kendimi salayım mı? Dedim gözlerin umman hadi dal dedi bana Artık çare kalmadı hasret cana dayandı Seninle bu kavlimiz tüm cihana ayandı Bülbül güle konarken al kanlara boyandı Çık yola bekle dedim durma gel dedi bana 10/5/2018. Hüseyin Işık |