Mahşer
Dumanlanan tütsü gibi yanmak zamanı şimdi,
Misal köz köz kömür içim hayata nazır, Gözlerim mimlenmiş seni görmeye, Yeni doğan bebeğin gözlerini ilk açtığındaki gibi, Mutlu ve masum bakmaya alışmışım sana, Yıkıp geçsen dahi, Azraile gülüksemek rutin olmuş çenemde. Israfil ol kadın, üfle suru kulaklarıma, Ben yine duyarım kadeh gibi çınlayan sesini |