Yaranılmıyor
Yaranılmıyor ne desem boş
Ömrüm kısacık yalanlara muhtaç olmuş Kul ettim bu bedeni ilk başlangıçta Yinede yaranılmıyor kapı kapı derman İstediysem de değişen gözyaşlarım oldu Mercan misali ak yüzlü dedenin hikayeleriyle Daha da güzel akıyor zaman çeşitliliğe Boyun bükmek niyaz oldu seneler katlıyor Zahir hayatımı her gün yeni bir ağaç daha Kurban gidiyor durum vahim durum çileli Söyle hele söylenilecek ne kaldı ki Yalvarmak geliyor içimden ucuz can Pazarları artışta kıymet bilenler ise Şimdi mezar taşlarını sayıyor Vücudu beş para etmezler hüküm Sürüyor ama iyilik hep ön saflarda Lakin yinede yaranılmıyor değmeyecek Hayat boylu boyunca uzanmış (Yinede şükür elden gitmemeli) Kınanmayanlardan olmak istiyorum İbrahimler yanmamalı İsalar Mustafalar Ayşeler Haticeler Neclalar ve daha niceleri Çevreme üşüşen bitli pireler günü geçmiş Ayaklı Canboğozlar cana kıyma derdinde Ne dostluk bıraktınız nede akrabalık Peki bir birine kenetlenip direnenlere Ne demeli dualar etmeli ettirilmeli Ama yinede yaranılmıyor hayat boş Dolu olan insan midesi doymak Bilmiyor canlı cansız herkes bitap halde Yaşam zor insan olmak zor hele hele Yavrusu olmak daha zor yaşanılmıyor Ama niçindir ki yaranılmıyor peki neden Yaşanılmıyor değer sandıkları ciltlere Bakılmadan raflara kaldırılıyor İbrahim KANDAMAR 05.11.2009 |
Anlamıyla etkili ve sarsıcı şiir; çok ama çok güzel.
Gönlüne ve duygularına sağlık...
........................................ Saygı ve selamlar..