Bu şiir,13.Haziran.2018 tarihinde o menhus hastalıkla
(Kanser) uzun zaman mücadele verdiği halde yenik düşerek Hak’kın
rahmetine kavuşan kız kardeşimi toprağa verdikten sonra
kaleme aldığım şiirimdir.Mekanı Cennet olsun...

Dar gelir kalbime göğüs kafesim,
Gözümden yaş olup aktın da gittin.
Yüreğim sıkışır darda nefesim,
İçimde bir ateş yaktın da gittin.


Bir kaç gün öncesi gelip görmüştüm,
Görünce yüreğe keder örmüş’tün,
Elveda der gibi gözün süzmüş’tün,
Yüzüme bir bakış baktın da gittin.


Sesini duydukça özlem doğarken,
Bu çaresiz derde derman ararken,
Söylenen sözleri hayra yorarken,
Yıldırım düşürdün çaktın da gittin.


Ufukta bulutlar örttü güneş’i,
Kardeş sevgisinin yokmuş bir eşi,
Bir başka yakarmış kardeş ateşi,
Acıyı omzuma yıktın da gittin.


Zamansız gelirmiş her gidiş cana,
İnan öyle geldi bu gidiş bana,
Sessiz gözyaşlarım yetmez harı’na,
Yakama siyah gül taktın da gittin.


Ezanın okundu sala ettiler,
Cümle alem dostlar dua ettiler,
Herkes hakkın sana helal ettiler,
Sonsuza süzülüp aktın da gittin.



Tuğal KÖSEMEN
20.Haziran.2018