Allah'ım
Ömrümce hiç gülmedim ne karaymış şu bahtım
Hiç olmazsa ahreti bana nur et Allah’ım Kadere değil öfkem kullara benim ahtım Hiç olmazsa ahreti bana nur et Allah’ım Bitmedi gitti çilem yazım kara kış oldu Aşk bahçemin gülleri daha açmadan soldu Akan gözyaşlarımla göller, denizler doldu Hiç olmazsa ahreti bana nur et Allah’ım Derde dert eklendikçe yürek yandı üzüldü Garip gönlüm diz çöktü bir kuytuya büzüldü Kalan bir damla canım bedenimden süzüldü Hiç olmazsa ahreti bana nur et Allah’ım Feryat figan ettim de bir kez duyan olmadı Suçum neymiş ki benim cezam hala dolmadı Derya oldu dertlerim sabrım bitti kalmadı Hiç olmazsa ahreti bana nur et Allah’ım Hüzün doldu gönlüme aktı durdu gözyaşım Ne acılar çileler gördü şu garip başım Zehir oldu soframda her gün ekmeğim aşım Hiç olmazsa ahreti bana nur et Allah’ım… 20.08.2018 İZMİR - 02.30 (2) Ömer Sabri Kurşun |