NE SEN BENSİN NEDE BEN SENİşte buydu korktuğum, tarifi imkansız bir duyguda yüreğim. Nedendir bilinmez seni bu kadar çok sevdiğim. Güneş gibi doğandın yüreğime, Işıktır kör olan gözlerime. Tek dostumdun. Kimseye söylemediğim, söyleyemediğim can dostumdun. Ezildim, hırslandım, sevdim. Bir o kadar da kıskandım. Çok ama çok sevdim. Yaşadığım en güzel dostluğumuzu, çevremizdekiler kıskanırdı. Nasıl dostluktur bu böyle diye. Sen bendin, bende sendim, doğan güneşle. Ama artık, ne sen bensin, neden ben senim, bir daha doğmayan güneşle. Hoşça kal karanlık dünyama ışık olan eşsiz meleğim. 15/04/2011 03:00/cuma Şebnem Örs |
kalbinize zeval olmasın. Anlamlı bir eserdi hocam.
Saygı selam ile