ALIŞTIMALISTIM her gün aynı dert aynı hüzünüm kulağım kapıda yolda gözüm odamı çınlatır sessizliğim gizlice ağlamaya alıştım doğmuyor güneş sabah olmuyor dertler birbirini kovalıyor hainlikler üst üste geliyor gece karanlığına alıştım çileden kurtulmaz oldu başım ne baharım belli nede kışım zehir ağu oldu ekmek aşım kaderin sillesine alıştım gönlümde sevgi bağım kurudu çatladı dudak kupkuru oldu sevda fidanım sarardı soldu yağmur ihanetine alıştım ömür su gibi geçiyor boşa ne dostum kaldı ne yarda vefa acımadılar gözdeki yaşa gönldeki kırgınlığa alıştım kime el uzatsam yılan çıktı yüreğime zehiri akıttı yar dediğim en derinden yıktı dostun hainliğine alıştım kader kötü oynadı oyunu hep hile yaptı verdi zulumu dertler dağ oldu kesti yolumu binlerce kez ölmeye alıştım gönülde asil bir sevda vardı gündüz hayal gece rüyadaydı vefasızca dünyamı kararttı aşka isyan etmeye alıştım bir sevda istedim zehir ettin bir iken derdim bin daha kattın neyin kaldı bende almadığın yalan dolu sözlere alıştım sen gittin terketti uykularım hep sen için oldu dualarım ne sen geldin nede uykularım uykusuz gecelere alıştım ben seni senden habersiz sevdim uyuduğunda sevgimi örttüm anlayamadın bana ömürdün seni sensiz sevmeye alıştım m.özgür özbek |
Şiirin; yazılışı mükemmel, geçişler mükemmel, akışı mükemmel...
Şiirimi okuduğunuz veya okuyacağınız için teşekkürler…
...........................................Saygı ve selamlar..