SEN BAHANE BEN BAHANE

ben seni severken hiç yorulmadım
bir gülümsemenle yüzyılı yaşadım
aslında ben sende beni aradım
sen bir bahane ben bir bahane

uçurtma sıkılmış rüzgardan
kuyruk bahane ip bahane
aslında yaprak bıkmış ağaçtan
sonbahar bahane kış bahane

karanlıklarda kayboldu hayallerim
sabır bahane beklemek bahane
boşta kaldı uzattığım ellerim
gitmek bahane kalmak bahane

bir yudum sevgi arar zavallı kalbim
avunmak bahane teselli bahane
vefasız dumanlarla boğuldu yüreğim
ateş bahane köz bahane

artık muhabbetin keyfi kaçmış
kahve köpüğü bahane çayın demi bahane
yıldızlar kararmış ay saklanmış
gökyüzü bahane bulut bahane

uğruna baş koyduklarım düşman oldu
dost bahane yar bahane
sol yanıma bir sancı çöktü oturdu
dert bahane çile bahane

medet umarsın dosttan yardan
ağlamak bahene gülmek bahane
sadece hayaldir elde kalan
kısmet bahane kader bahane

kayboldum tanımadığım kitabda
kalem bahane sayfa bahane
gem vurdum duygularıma
hüzün bahane efkar bahane

koskoca bir ömür dertle dolmuş
sevda bahane aşk bahane
gül bahcemde goncalarım solmuş
toprak bahane yağmur bahane

sol yanımda buruk bir titreme
içtiğim su bahane buz bahane
ruhum savrulur çaresizlikte
umut bahane düş bahane

insan bir omuz arar yaslanacak
el bahane baş bahane
gönülden döküldüyse hazin yaprak
yaz bahane kış bahane

sabrım kalmadı artık bu bahanelere
tahammülüm kalmadı yapmacık sözlere
her bahane yaş oldu gözlerime
eğer bahane varsa elde
sebeb ya geçmişte yada gelecekte
bir soğukluk çöktüyse yüreğe
kalmak bahane gitmek bahane

m.özgür özbek