biz martılar
uçsuz denizler köpürür
köprüler yıkılır bir yerlerde sadece biz biliriz bilmez beşer kanatlarını açmayı özgürlüğe derinlere dalışlarımızda başı düşer bin bir çeşit balığın kanatlarımızın altında esirdir rüzgar biz martıların uzaklarda eser begonvil kokulu meltemler gökteki bulutlarla yarışan bizlere boy verir ne dedemizi biliriz ne babamızı denizlere daldıkça kendimize geliriz bucaksız derinler önümüzde eğilir uzaklarda bir çığlık kopsa ya bir yürek dağlanmıştır ya da bir martı ağlamıştır üçüncü ihtimal sessizliğe bağlanmıştır özgürlüğün pençelerimizde son bulduğu sonun gözbebeklerimizden kaçtığı deniz kaçabildi mi dersiniz cevabını denizlere yazdık lakin okuyabilirseniz... 28.05.2008 Bodrum ^^ |
Sesi yankılanmış kıyılarda...
Ve beyazlar içinde vuslatı kucaklamış...
Tebriklerim seninle...
Sevgiyle...