ZAMİR'İMŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Zamir : ( eski dilde : gerçek yüz, iç yüz, iç.)
Hepimiz. Ben Sen O Biz Siz Onlar’dan biriyiz. Demiştim Tek kişiliktir benim şiirlerim … Sen O Biz Siz Onlar’ı sildim dizelerimden. Üzümün çöpü Armut’un sapı derken “Söz meclisten dışarı “ Önce Arkadaş/ım dedim Beni anlatırken başkalarına Çenesi dökülmüştü yerlere Ben ise kaldım hayretler içinde Tanıyamadım Hem onu hem de kendimi Arkadaş/ım Olmadı… Olamadı bu nedenle. Bu sefer de Dostum dedim Dost hırkasının altındaki Postu gördüm çok geçmeden Maksat dostluk değilmiş meğer Benden ırak olsun dost buysa eğer… Böylece Eleye eleye Eleğin üstü bomboş kaldı. Ben de Boş verdim her şeye Gerçek dost arkadaş bulacağım diye İki yüzlü yüzsüzlerle Boş kelam edeceğime… “Kendim ettim kendim buldum” Döndüm kendi ZAMİR’ime. .......................ENA. |
kendinizce onlem aliyosunuz ama .. hayat asla uslu durmaz
ve
birilerinin hataları için insan kendini cezalandirmaz.
EyvAllah
yaşar/casına tarafından 8/14/2018 10:08:05 PM zamanında düzenlenmiştir.