Kahraman olmak zormuş..
Güneşin denizle seviştiği
Günün bittiği şu akşam vakitlerinde, Gözlerimdeki ışığı solduran İçimdeki çocuk sesin uğruna İçten içe ağlamaklıyım bu aralar Yine sonunu benim bile bilemediğim Cümleler kuruyorum. Evde bekleyip yolumu gözleyen Solmamaya açmış çiçeklerden örülmüş Umutlarım gibi, o hayalim olan Hikâyemdeki kahraman olmaktan vazgeçtim Sadece ve sadece insan olma derdine düştüm. Tenimdeki solgun izin gibi Öyle bir düşmüşüm ki Derdime yalnızlıktan kendimi bile özler oldum Kahraman olmak zormuş İnsan olmaksa daha da zormuş Oysa gülü sevme evresini de aştım artık, Dikenini sevmeye çalışıyorum sadece Anladım ki bulduğunu kaybetmeden Kaybettiklerinin değerini bulmanın Ve de yoldan ibaret olmayan yolu, Yüreğine giren paslı bir hançerin acısından Daha yakın daha da diri hissediliyormuş. Sami Arlan.. |
Kaleminize ve gönlünüze sağlık...
………….………………. Saygı ve Selamlar…