Kanama
Kanama
Gülün rengini kıskanır gamzelerin Dudaklarım kurur solar betim bezim Bir katrede boğulduğum zamandır Hangi bir yara yer yutar kabuğunu Kızıl damlalarını savurur bulutlarla İlkbahar ilk güller süslerken dalları Dala konan bülbülüm ötüşüm yaslı Göğümün karanlığında saklı yıldızlar Bir nehrin kanamasını durduramazsın Ah ben baharat çocuğuyum soğansız Yanık olan yalnızca sesim değil bağrım Ateşin kendisiyim hem kül hem de köz Kuruyan asi bir nehrin kanamasıyım Ağıt azar İsrafil sur u çalar yatağımda Azrail uğur böceğim ölü sevişmelerde Cennet cehennem tutmam Araf yasak Kaç öte aktım kendi evimde kaçak firari Boşuna göz gezdirme mahşerine yokum Ahmet Coşkun |
Ateşin kendisiyim hem kül hem de köz
Hem ateş hem köz olmak zordur.
Tebrik ederim.
Saygılarımla