KAYIP GÜL
Açmasın çiçekler, efkârlıyım bugün
Ötmesin kuşlar, hüzne büründü gün Vermesin dağlar geçit, bu gün Gözlerim ufukta, yolunu gözlerken. Hançer saplandı, sanki içime Ağlasam mı gülsem mi, neye Derdim derya olmuş, kime ne Mehtabın ışığında, sessizce beklerken. Onca zaman oldu, yok bir haber Dostlar selamı kesmiş, kalp bihaber Kebap oldu sinem, beklerken meğer Kör kuyularda, kurtarmanı beklerken. Çayın dem kokusudur, varlığı Hayran eyler ha, mahur bakışları Cana canlar katarken kelamları Virane mabedimde, aşkını özlerken. Ay gibi parlak, su gibi berrak idi Aşk ve vefa’da, hep zirvede idi Hüsnü zan eylemişim, gitti gideli Gözlerim yollarda, taşlarını sayarken. Yine susmak düştü, bugün bana Çağlasın ırmaklar, aksın kana kana Kevser çeşmesi, hediyem ola sana Aç, susuz ve yetim, kapında beklerken. 17/06/2015 Bursa |
Yaşananlar bir nefes kadar yakındır isterse üzerinden yıllar geçsin.
Güzeldi.