Gönüller Batın
Dışım tek parça da içim tarumar
Cam kırıklarından beter Zeyneb’im Dertlerim yoldaşım birtek Allah yâr Sinem duman duman tüter Zeyneb’im Fırtınalar kopar bir bardak suda Şafağı sökecek geçecek bu da Yolumu gurbete düşüren hüda Elbette elimden tutar Zeyneb’im Şaha kaldırılan son rahvan atın Duygular sesizdir gönüller bâtın İmtihan için de geçen hayatın Birgün imtihanı biter Zeyneb’im Gün oldu bahçe de gonca gül oldum Yıllar yılı yana yana kül oldum Ahraz oldum dilsiz oldum lal oldum Bülbüller yerime öter Zeyneb’im İman irfan desin yeter ki tapu Yıkılmaz temeli sağlamsa yapı Gönül kafesine açılan kapı Sanma ki kapanır yiter Zeyneb’im Doymayan nefise kıyabilmektir Zenginlik yürekten doyabilmektir Marifet sessizi duyabilmektir Şah damarım farklı atar Zeyneb’im Kul Garib’in sana mirası kalsın Ben razıyım senden hak razı olsun Allah diyen kalbin aşk ile dolsun İşte bu annene yeter Zeyneb’im Emine Çerçi |