Bana ne
Ey içimin izamı, şavkın yüreğimden uzaksa
şems-i kamer doğmuş odama bana ne Ey gönlümün müsavisi, aşk müstatilimde sen varsın varsın bin Leyla ağlasın, bin Züleyha parmağın koparsın bana ne Ey ezberim, ezber bozan tebessümün düşüme düşerken adı x ya da y nin üç oktavlık gülüşünden bana ne Sen ay yüzlüm sün, ben seni elif ile ye arasında tecvitlerken başkasının yirmi dokuz harfinden bana ne Be hey yürek yangınım, dilim kibrit damağım kav olmuşken Mevlananın sözünden bana ne.. Şemsin ateşinden bana ne.. Orhan sun |
Mevlananın sözünden Şemsin atesinden banane
Ne guzel ozetlemissiniz Orhan Bey insanin kendini bilmesinin kıymetini.Kendini anlamasının gereğini.Büyüleyiciydi.Sevgilerimle selamlar bırakiyorum manasının ucuna