VE KADIN GİTTİ
Şairler de gider...
Son şiirini yazıyordu kadın. Bir daha almayacaktı kalemi eline . Son kez döküyordu yüreğini. Anlaşılan yorulmuştu kadın; Toplamaktan, Beklemekten, Her defasında vazgeçmekten... Gitmeyi denedi, Gidemedi kadın. Gidemediği yeri bittirmeyi düşündü. Onun içindir, belki de bu son şiiri . Geride hiçbir anı kalmayacaktı, Hiçbir şey yaşanmamış gibi. Yüreği olmadan yaşar mıydı kadın ?. Aşkı ve mutluluğu bırakıyordu, Sevgiyi bırakıyordu, Kendini bırakıyordu Ve kadın gitti; Gidişi çok sessizdi. Kaleme alınmayanlar yarım kaldı. Geride ne aşk ne de şiir kaldı; Çünkü kadın, yüreğini ve şiiri bırakıp gitti... Mehmet Hatip YILMAZ |
GÖNÜLLERDE YAŞAYAN ŞİİRLERDE VE SİZDE SAĞLIKLI ÖMÜRLER DİLERİM...
............................................ Saygı ve selamlar..