Vuslat koydum adını
N’olur Rabbim bitsin bu çilem
Vuslat yüreğinde güllerle gelsin O güllerin mis gibi kokusu sarsın benliğimi Bitirsin içimdeki hasreti Silsin derûnumdaki acıyı Huzur bağının kapısı açılsın sonuna kadar Ve essin bir meltem serinletsin yanan kalbimi.. N’olur Rabbim bitsin bu ızdırabım Vuslat yüreğinde müjdelerle gelsin O müjdelerin şevki sarsın benliğimi Bitirsin sürgünümü Alsın hüznümü, kederimi Mutlulukla gülsün gözlerimin içi Ve essin gönlüme rahmet esintisi Nolur Rabbim bitsin bu hasretim Vuslat yüreğinde huzurla gelsin O huzurun güzelliği iki cihanımı da aydınlatsın Bitirsin karanlığımı Işığıyla nura boğsun beni Tedirginliğim kaybolsun Ve geleceğe karşı güvenle dolsun içim dışım Vuslat koydum adını Halbuki ömrümde hep yâd etmiştim Sendin benim hayatımın anlamı Ellerimdeydin, geç de olsa bulmuştum ya seni Sonra yine bırakıp gittin beni Şimdiki hâlin "geleceğim az kaldı" der gibi İki cihanımın ışığı Sonsuzluğumun anahtarı Gel! Nerde kaldın ömrümün baharı? Bilirsin sendin yaşamamın sebebi.. Ey Rabbim! Sen istetmezsen isteyemem Sen söyletmezsen söyleyemem Izin vermezsen de dileyemem Madem izin veriyorsun, istetiyorsun ve söyletiyorsun Aczim dünya kadar, senin kudretin ise sonsuzluk kadar N’olur kaldır perdeleri! Her verdiğin imtihanın mutlaka vardır sebebi Musibet sarsa da her yanımı Sendedir benim derdimin dermanı Hikmetini göster ya ilahi Selametle süsle geçmişimi ve geleceğimi Bırakma nolur bırakma hiçbir zaman ellerimi.. |