BelkiBelki hep bu yüzden ağlamak istemişimdir Bir dikili orman bulamazsınız yüreğimin kuytularında Ve hep nadasa bırakılmış öyküler yazılmıstır kurak topraklarımda Yagmur yağdığında korkarım çamurlara bulanır yüzüm, Yûzlerine baktıklarımdan utanır toprak rengi iki gözüm. Belki hep bu yüzden kaçmak isterim kendimden bile, Hırslarım budanmış bir ağacın gövdesi kadar masum, Ve köklerimi sökmek isteyenlerdendir korkum, Her seferinde küllerimden filiz verdim, kendime döndüm, Ben döndükçe yaktılar, yandıkca kendime sövdüm... Bahar2012 |
Ben döndükçe yaktılar, yandıkca kendime sövdüm...
muhteşem, şiire son noktayı koyan dizeler, yüreğime işledi şiir, saygı ve selamımla