dilemma.. bulunduğum yere çöktüm hafifçe zamansız olguyu unutmak üzere belleğim travmatik ölümlü bir ayrılık mı yaşadım aklımın ucunda bana ait olan ruh terketse tutamazdım yıkılırdı duvarım gitmek-kalmak arası ikilemin gözüydü silinince düşüncemin buğusu göğe erdi dilemma hicran kanamasıydı yüreğimden a-kan pıhtısında jilet kesiği izi yüzü buruştu reçetesi acı ilaç şiirinin dil-sizdi vedalar varlık-salın umar-sızı taşıyorsa senin de gitmen lâzım !! çünkü ilhâm ateşini söndürmüştü avuçlarıyla su taşıyan kadın... .. |