DUMANLI DAĞLAR..
Kalabalıklarda kimsesizim, alışmışım yalnızlığıma
Ne bir nefes isterim ne de bir gölge Düğüm düğüm olmuş boğazımda cümleler Dumanlı dağlar kadar sisli ve yanmışım Gözlerime bağlanmış bir beyaz örtü, Zalimler saflığımı merhametimi gördü Oradan oraya acımadan itti. Dumanlı dağlar kadar sisli ve yanmışım.. Kimseye eyvallahım kalmadı artık Zaten hep iyi niyet, saflıktan yandım. İki dünya arasında arafta kaldım. Dumanlı dağlar kadar sisli ve yanmışım.. |
- Aynen öyle insan ne kaybetse iyi niyetinden kaybediyor, canı yanıyor.